بررسی رفتار استنادی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهرستان یزد

زمینه و هدف: بدیهی است که نویسندگان می بایست به منابعی مرتبط با موضوع پژوهش خود که اطلاعات مناسبی را در اختیار آنان قرارمی دهد، استناد نمایند. هدف از این پژوهش، بررسی رفتار استنادی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهرستان یزد در مقالات به چاپ رسیده در مجلات فارسی این دانشگاه بود. مواد و روش ها: در پژوهش توصیفی حاضر، به تحلیل استنادی و بررسی وضعیت خوداستنادی 410 مقاله ی چاپ شده با نام حداقل یکی از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهرستان یزد پرداخته شد که در سایت چهار نشریه فارسی این دانشگاه نمایه شده اند. دراین پژوهش، داده های مندرج در صفحه ی اول و صفحات منابع مقالات با استفاده از چک لیست، که روایی آن به تأیید رسیده بود، جمع آوری و به کمک نرم افزار excel تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: اکثر نویسندگان را مردان (76/80 درصد) تشکیل می دادند. در 410 مقاله ای که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند؛ 8781 بار استناد شده بود. 1/82 درصد این تعداد، مربوط به مقالات به چاپ رسیده در نشریات علمی، 5/9 درصد مربوط به کتاب ها و 4/8 درصد مربوط به سایر مدارک بود. تنها 68/15 درصد این مقالات به زبان فارسی بودند. نویسندگان 65 مقاله، 107 بار خوداستنادی داشتند. خوداستنادی نشریه، 8/16 درصد و خوداستنادی فردی، 12/83 درصد خوداستنادی ها را تشکیل می دادند. نرخ خوداستنادی، تنها 2/1 درصد بود. نتیجه گیری: استناد به مقالات لاتین در رفتار استنادی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهرستان یزد مشهود بود. هرچند که خوداستنادی، رفتاری است که به ندرت دیده شد .